Boekverslag: Rosalie Niemand
1 Belevingsverslag
Het boek en vooral het personage van Rosalie hebben me aangesproken.
Het boek zelf en dan ook de schrijfstijl is zo dat het boek je gewoon meesleept, je wordt in het verhaal persoonlijk betrokken, omdat bepaalde dingen wel herkenbaar zijn..Ook de passages die de behoefte van Rosalie om zelf een gezin of een man te hebben beschrijven zijn heel begrijpelijk, hierdoor voel je al snel mee met Rosalie.
Het personage van Rosalie is heel erg sterk , want ondanks alles wat ze meemaakt blijft zij haar waardigheid, eigenwaarde en zelfrespect behouden, ze blijft menselijk in haar gedachten en raakt niet volledig verbitterd, nu stel ik me wel de vraag in welke mate dit mogelijk is als je ongeveer vijftig jaar van je leven in inrichtingen hebt verbleven .
Ook vind ik het niet erg waarschijnlijk dat je je tot in detail je jeugd kan herinneren, en hierbij bedoel ik vooral hetgeen dat voor haar 8 jaar gebeurde. Ik neem dan ook aan dit dat deel van het verhaal als fictie geschreven is.
De toestand in de inrichtingen waar Rosalie verblijft is over het algemeen schokkend , het is schrijnend hoe die zusters ?van liefde?in Vrieze met als het ware de bijbel in de hand mensen straffen en als dieren behandelen omwille van eigen belang en winstbejag.
En dat zijn nu niet bepaald Christelijke waarden of geloften die zusters moeten naleven.
1e Als voorbeeld van die fysische mishandelingen wil ik bijvoorbeeld dat baden en die isolering aanhalen, maar dan heb je ook nog die psychische mishandeling, die brainwashing en het steevast het zwijgen opgelegd zijn is minstens even zwaar.De mensen lam en mak houden en beletten een eigen mening te hebben is eveneens een erge vorm van machtsmisbruik van de zusters.
2e Dan, het gebruiken van mensen omwille van eigen verbetering en rijkdom hiermee bedoel ik: het moeten werken , poetsen , kantklossen , enz? zijn verschrikkelijk.
3e Vooral ook Anna , de moeder van Rosalie speelt een grote rol in dit verhaal , het is mensonterend hoe een moeder haar eigen kind zo kan verloochenen.
Dit zijn echter 3 thema?s die vandaag de dag nog alom aanwezig zijn in onze samenleving. Moeders die hun kinderen verwaarlozen zijn er jammergenoeg nog steeds. ( zie in Antwerpen de vondelingenschuif) Maar wie nooit liefde ervaren heeft zal zelf ook moeilijk liefde kunnen schenken.
Maar zoals in elk verhaal , heb je dan ook nog de meer menselijke personages, zoals Emmeline,Mevr Adeline en dokter Gobbelin, de eigenares van het naaiatelier , mevr Stomac waar ze een tijdje aan de slag kon , en enkele van de zusters uit vrieze tonen blijken van medeleven met Rosalie, maar geen enkel van deze personages kan Rosalie uit haar onrecht halen. Dit komt vooral uit angst voor het gezag die van hogerhand komt.
Dat het verhaal niet echt een happy end heeft is goed, ik hou niet er niet zo van dat vele verhalen precies een goede afloop?moeten? hebben. Want in de realiteit is er ook vaak geen happy end.
*Negatief aan het verhaal vond ik dat het vaak nogal beschrijvend is , d.w.z langdradig, iets te beschrijvend, waardoor er niet altijd zo?n vaart in het verhaal zit maar hiermee bedoel ik niet dat je niet geneigd bent om verder te lezen in tegendeel, je wil graag weten hoe het verderverloopt met als gevolg dat je soms bepaalde beschrijvende passages erg vluchtig leest.
Het thema van het verhaal is van alle tijden en deed me soms wat denken aan het meisje met de zwavelstokjes en enkele films over alleenstaande moeders en weeskinderen.
2 het ontwerpen van een kaft
Een van de meest ontroerende passages van het verhaal vond ik de dag dat Rosalie in Vrieze haar plechtige communie deed, hier kwam haar moeder haar voor de laatste maal bezoeken met de mededeling dat ze vanaf nu groot genoeg was om haar eigen boontjes te doppen.
Ondanks dit blijkt Rosalie toch nog een positieve herinnering aan die dag te behouden, ze beschrijft immers eerst het plezier dat ze ondervind aan de feestkledij en de lichte feestsfeer. Vooral daarom heb ik dit stuk proberen af te beelden op de kaft die ik ontworpen heb , de onschuld van Rosalie met de vleugels , en de triestheid omwille van haar moeder die het leven van Rosalie niet aankan.
Deze passage zou ik dus zeker als argument gebruiken om mensen te overtuigen het boek te lezen.
Maar ik zou zoiezo niet veel meer dat wat op de ommezijde van boek staat verklappen omdat ik vind dat iedereen door verschillende passages aangesproken wordt en dat je anders bevooroordeeld een boek leest.
Het boek en vooral het personage van Rosalie hebben me aangesproken.
Het boek zelf en dan ook de schrijfstijl is zo dat het boek je gewoon meesleept, je wordt in het verhaal persoonlijk betrokken, omdat bepaalde dingen wel herkenbaar zijn..Ook de passages die de behoefte van Rosalie om zelf een gezin of een man te hebben beschrijven zijn heel begrijpelijk, hierdoor voel je al snel mee met Rosalie.
Het personage van Rosalie is heel erg sterk , want ondanks alles wat ze meemaakt blijft zij haar waardigheid, eigenwaarde en zelfrespect behouden, ze blijft menselijk in haar gedachten en raakt niet volledig verbitterd, nu stel ik me wel de vraag in welke mate dit mogelijk is als je ongeveer vijftig jaar van je leven in inrichtingen hebt verbleven .
Ook vind ik het niet erg waarschijnlijk dat je je tot in detail je jeugd kan herinneren, en hierbij bedoel ik vooral hetgeen dat voor haar 8 jaar gebeurde. Ik neem dan ook aan dit dat deel van het verhaal als fictie geschreven is.
De toestand in de inrichtingen waar Rosalie verblijft is over het algemeen schokkend , het is schrijnend hoe die zusters ?van liefde?in Vrieze met als het ware de bijbel in de hand mensen straffen en als dieren behandelen omwille van eigen belang en winstbejag.
En dat zijn nu niet bepaald Christelijke waarden of geloften die zusters moeten naleven.
1e Als voorbeeld van die fysische mishandelingen wil ik bijvoorbeeld dat baden en die isolering aanhalen, maar dan heb je ook nog die psychische mishandeling, die brainwashing en het steevast het zwijgen opgelegd zijn is minstens even zwaar.De mensen lam en mak houden en beletten een eigen mening te hebben is eveneens een erge vorm van machtsmisbruik van de zusters.
2e Dan, het gebruiken van mensen omwille van eigen verbetering en rijkdom hiermee bedoel ik: het moeten werken , poetsen , kantklossen , enz? zijn verschrikkelijk.
3e Vooral ook Anna , de moeder van Rosalie speelt een grote rol in dit verhaal , het is mensonterend hoe een moeder haar eigen kind zo kan verloochenen.
Dit zijn echter 3 thema?s die vandaag de dag nog alom aanwezig zijn in onze samenleving. Moeders die hun kinderen verwaarlozen zijn er jammergenoeg nog steeds. ( zie in Antwerpen de vondelingenschuif) Maar wie nooit liefde ervaren heeft zal zelf ook moeilijk liefde kunnen schenken.
Maar zoals in elk verhaal , heb je dan ook nog de meer menselijke personages, zoals Emmeline,Mevr Adeline en dokter Gobbelin, de eigenares van het naaiatelier , mevr Stomac waar ze een tijdje aan de slag kon , en enkele van de zusters uit vrieze tonen blijken van medeleven met Rosalie, maar geen enkel van deze personages kan Rosalie uit haar onrecht halen. Dit komt vooral uit angst voor het gezag die van hogerhand komt.
Dat het verhaal niet echt een happy end heeft is goed, ik hou niet er niet zo van dat vele verhalen precies een goede afloop?moeten? hebben. Want in de realiteit is er ook vaak geen happy end.
*Negatief aan het verhaal vond ik dat het vaak nogal beschrijvend is , d.w.z langdradig, iets te beschrijvend, waardoor er niet altijd zo?n vaart in het verhaal zit maar hiermee bedoel ik niet dat je niet geneigd bent om verder te lezen in tegendeel, je wil graag weten hoe het verderverloopt met als gevolg dat je soms bepaalde beschrijvende passages erg vluchtig leest.
Het thema van het verhaal is van alle tijden en deed me soms wat denken aan het meisje met de zwavelstokjes en enkele films over alleenstaande moeders en weeskinderen.
2 het ontwerpen van een kaft
Een van de meest ontroerende passages van het verhaal vond ik de dag dat Rosalie in Vrieze haar plechtige communie deed, hier kwam haar moeder haar voor de laatste maal bezoeken met de mededeling dat ze vanaf nu groot genoeg was om haar eigen boontjes te doppen.
Ondanks dit blijkt Rosalie toch nog een positieve herinnering aan die dag te behouden, ze beschrijft immers eerst het plezier dat ze ondervind aan de feestkledij en de lichte feestsfeer. Vooral daarom heb ik dit stuk proberen af te beelden op de kaft die ik ontworpen heb , de onschuld van Rosalie met de vleugels , en de triestheid omwille van haar moeder die het leven van Rosalie niet aankan.
Deze passage zou ik dus zeker als argument gebruiken om mensen te overtuigen het boek te lezen.
Maar ik zou zoiezo niet veel meer dat wat op de ommezijde van boek staat verklappen omdat ik vind dat iedereen door verschillende passages aangesproken wordt en dat je anders bevooroordeeld een boek leest.
Ze is geboren in Brugge, op 24 mei 1943.
Boek informatie
- Rosalie Niemand
- Elisabeth Marain
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Elisabeth Marain