Boekverslag: Quissama. Een relaas
tekstbeleving: Quissama
Het onderwerp: het boek behandelt voor het grootste deel de relatie van Charles Enders en King Velderman. King vertelt Enders de geweldigste reisverhalen en hij schept op over zijn geweldige reiservaring. Enders laat zich volledig inpakken en hoort alle verhalen aandachtig toe. Hij is geweldig onder de indruk van King en wil geen kwaad woord over hem horen. Als iemand Enders probeert te overtuigen van de stommiteit die Velderman begaat als hij zich te dicht bij een kudde olifanten begeeft, snauwt Enders hem af. Uiteindelijk vertrappen de olifanten hem. Als dan vervolgens ook nog eens blijkt dat Velderman zijn verhalen grotendeels verzonnen moet hebben is dit een grote ontgoocheling voor Charles Enders. Hij wil dit niet geloven en begint zelfs te twijfelen of hijzelf wel bestaat.
Gebeurtenissen: Hoewel de gebeurtenissen niet alledaags zijn ( Enders reist naar een ander werelddeel en bezoekt onder meer een safaripark) worden ze wel zo voorgedaan. Op de hoofdpersoon Enders schijnen Velderman en zijn verhalen verreweg de meeste indruk te maken. Zijn werk wordt in de loop van de tijd bijzaak. Natuurlijk maakt de dood van Velderman wel indruk op Enders. Aan deze gebeurtenis wordt dan ook veel aandacht geschonken door de schrijver. Maar dit komt ook omdat door Velderman's dood al zijn verzinsels aan het licht komen.
Opbouw: Het verhaal wordt in principe chronologisch verteld hoewel Velderman's verhalen bestaan uit lange flashbacks. Vaak vergeet je midden in een verhaal van Velderman dat zich dit in het verleden afspeelt. Verder is de opbouw vrij gemakkelijk en niet erg langdradig. Binnen een paar bladzijden is Enders uitgekozen naar Angola af te reizen om een product te verkopen en wordt hij al naar Afrika gestuurd. Bij sommige boeken beslaat de aanloop naar de werkelijke verhaalsituatie veel meer bladzijden. De schrijver heeft het verhaal niet in hoofdstukken verdeeld.
Personages: De enige personages die goed worden uitgediept zijn Charles Enders en King Velderman. Charles Enders gaat enigszins tegen zijn zin maar gevleid door het vertrouwen dat zijn bedrijf in hem stelt richting Angola. Door zijn respect voor Velderman voelt hij zich vaak niet op zijn gemak als deze in de buurt is. Hij weegt constant ieder woord af voordat hij het uitspreekt. Als hij iets verkeerd baalt hij daar lange tijd van. Hoewel hij zich niet gemakkelijk voelt, vindt hij het bijna een eer zich met Velderman te mogen ophouden. Ik snap niet hoe iemand zich zo kan laten inpakken door een patser als Velderman. Velderman laat bij mij geen goede indruk achter. Zijn overdreven taalgebruik met veel Engelse woorden zoals "old boy" begonnen mij in de loop van het verhaal te irriteren. Op het eind van het verhaal blijken zijn verhalen ook nog verzonnen te zijn. Dit was ook wel te verwachten.
Taalgebruik: Hoewel de zinnen soms erg lang zijn zijn ze nooit moeilijk te begrijpen. Springer gebruikt nooit onnodige bijwoorden of bijvoeglijke naamwoorden. Onnodige zinnen en te lange beschrijvingen van het decor worden weggelaten, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld boeken van Maarten 't Hart. De lange beschrijvingen van Springer geven de lezer een goed beeld van een Afrikaans land en ze hebben een functie in het verhaal. De beschrijvingen in boeken van Maarten ?t Hart hebben geen functie. tekstbeleving: Quissama
Het onderwerp: het boek behandelt voor het grootste deel de relatie van Charles Enders en King Velderman. King vertelt Enders de geweldigste reisverhalen en hij schept op over zijn geweldige reiservaring. Enders laat zich volledig inpakken en hoort alle verhalen aandachtig toe. Hij is geweldig onder de indruk van King en wil geen kwaad woord over hem horen. Als iemand Enders probeert te overtuigen van de stommiteit die Velderman begaat als hij zich te dicht bij een kudde olifanten begeeft, snauwt Enders hem af. Uiteindelijk vertrappen de olifanten hem. Als dan vervolgens ook nog eens blijkt dat Velderman zijn verhalen grotendeels verzonnen moet hebben is dit een grote ontgoocheling voor Charles Enders. Hij wil dit niet geloven en begint zelfs te twijfelen of hijzelf wel bestaat.
Gebeurtenissen: Hoewel de gebeurtenissen niet alledaags zijn ( Enders reist naar een ander werelddeel en bezoekt onder meer een safaripark) worden ze wel zo voorgedaan. Op de hoofdpersoon Enders schijnen Velderman en zijn verhalen verreweg de meeste indruk te maken. Zijn werk wordt in de loop van de tijd bijzaak. Natuurlijk maakt de dood van Velderman wel indruk op Enders. Aan deze gebeurtenis wordt dan ook veel aandacht geschonken door de schrijver. Maar dit komt ook omdat door Velderman's dood al zijn verzinsels aan het licht komen.
Opbouw: Het verhaal wordt in principe chronologisch verteld hoewel Velderman's verhalen bestaan uit lange flashbacks. Vaak vergeet je midden in een verhaal van Velderman dat zich dit in het verleden afspeelt. Verder is de opbouw vrij gemakkelijk en niet erg langdradig. Binnen een paar bladzijden is Enders uitgekozen naar Angola af te reizen om een product te verkopen en wordt hij al naar Afrika gestuurd. Bij sommige boeken beslaat de aanloop naar de werkelijke verhaalsituatie veel meer bladzijden. De schrijver heeft het verhaal niet in hoofdstukken verdeeld.
Personages: De enige personages die goed worden uitgediept zijn Charles Enders en King Velderman. Charles Enders gaat enigszins tegen zijn zin maar gevleid door het vertrouwen dat zijn bedrijf in hem stelt richting Angola. Door zijn respect voor Velderman voelt hij zich vaak niet op zijn gemak als deze in de buurt is. Hij weegt constant ieder woord af voordat hij het uitspreekt. Als hij iets verkeerd baalt hij daar lange tijd van. Hoewel hij zich niet gemakkelijk voelt, vindt hij het bijna een eer zich met Velderman te mogen ophouden. Ik snap niet hoe iemand zich zo kan laten inpakken door een patser als Velderman. Velderman laat bij mij geen goede indruk achter. Zijn overdreven taalgebruik met veel Engelse woorden zoals "old boy" begonnen mij in de loop van het verhaal te irriteren. Op het eind van het verhaal blijken zijn verhalen ook nog verzonnen te zijn. Dit was ook wel te verwachten.
Taalgebruik: Hoewel de zinnen soms erg lang zijn zijn ze nooit moeilijk te begrijpen. Springer gebruikt nooit onnodige bijwoorden of bijvoeglijke naamwoorden. Onnodige zinnen en te lange beschrijvingen van het decor worden weggelaten, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld boeken van Maarten 't Hart. De lange beschrijvingen van Springer geven de lezer een goed beeld van een Afrikaans land en ze hebben een functie in het verhaal. De beschrijvingen in boeken van Maarten ?t Hart hebben geen functie.
F. Springer is het pseudoniem van de Nederlandse schrijver Carel Jan Schneider. Hij is een oudere broer van de acteur Eric Schneider.Schneider werd geboren te Batavia, Nederlands-Indië, als zoon van een leraar Duits. Tijdens de Japanse bezetting bracht hij een deel van de tijd door in een interneringskamp. Na de oorlog kwam het gezin naar Nederland, na een lange omweg via Ceylon, Singapore en Thailand. Schneider ging naar het gymnasium in Rotterdam en Den Haag en studeerde rechten in Leiden.
Boek informatie
- Quissama. Een relaas
- Carel Jan Schneider
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:F. Springer