Boekverslag: Nagelaten dagen
Nagelaten dagen is een roman, geschreven door Marga Minco. Zij is de enige overlevende uit een joods gezin dat tijdens de bezetting werd weggevoerd. Een groot deel van haar werk is door oorlogs-ervaringen gekleurd. Dit geldt ook voor haar debuut Nagelaten dagen.
De roman gaat over Marga Minco zelf. Zij komt via een stamboomonderzoekster, Miriam Weissbach, in contact met Eva Rupin. Later in het boek blijkt pas dat dit de zus van Marga's zwager is, waardoor het verband niet meteen duidelijk is.
Marga schrijft dan geregeld met Eva. Deze vraagt haar of zij bij haar vroegere buren, de familie Stelerius, wil vragen naar in bewaring gegeven spullen. Marga gaat naar die buren, maar de man is overleden en zijn vrouw zit in een tehuis. Een schoonzus, Attie Stelerius, is het huis aan het opruimen en laat haar binnen. Maar wanneer Marga later nog eens terugkomt, zegt Attie dat ze haar van haar zoon niet meer mag binnenlaten.
Later gaat Marga naar Eva in Californi?. Eva laat haar foto's en dingen van vroeger zien en ze praten veel over gebeurtenissen uit het verleden. Op de laatste dag van haar verblijf laat Eva een fotoboek zien wat Marga voor haar zus Bettie heeft gemaakt. En wat zij na een aarzeling mag houden.
Het vervelende van het boek is, dat de hoofdpersoon dan weer hier en dan weer daar is. Het verhaal is daardoor moeilijk te volgen. Zij is bijvoorbeeld ineens onderweg naar Eva?
Als Marga vertrokken is, houden ze nog contact. Maar na een tijd komen er geen brieven meer terug. Eva blijkt na een val in het ziekenhuis terecht te zijn gekomen. Ondertussen heeft Marga nog contact gehad met de familie Stelerius, die haar een vaas geven. Deze heeft aan de familie Ruppin toebehoord.
Wanneer Marga bij Eva in het ziekenhuis op bezoek gaat, herkent deze haar niet meer. Marga geeft haar de vaas, maar Eva gooit hem aan diggelen.
Het verhaal eindigt eigenlijk niet, het stopt vrij abdrubt; een open einde. Eva gaat waarschijnlijk naar een verzorgingstehuis en Marga gaat door met haar leven.
Bij dit boek moet tussen de regels door, de boodschap gelezen worden. Het moet goed geconcentreerd gelezen worden, anders is het moeilijk te volgen. Het boek is vrij saai en het is onduidelijk waar de verschillende passages over gaan. Pas later komt dat wat meer aan het licht.
De roman gaat over Marga Minco zelf. Zij komt via een stamboomonderzoekster, Miriam Weissbach, in contact met Eva Rupin. Later in het boek blijkt pas dat dit de zus van Marga's zwager is, waardoor het verband niet meteen duidelijk is.
Marga schrijft dan geregeld met Eva. Deze vraagt haar of zij bij haar vroegere buren, de familie Stelerius, wil vragen naar in bewaring gegeven spullen. Marga gaat naar die buren, maar de man is overleden en zijn vrouw zit in een tehuis. Een schoonzus, Attie Stelerius, is het huis aan het opruimen en laat haar binnen. Maar wanneer Marga later nog eens terugkomt, zegt Attie dat ze haar van haar zoon niet meer mag binnenlaten.
Later gaat Marga naar Eva in Californi?. Eva laat haar foto's en dingen van vroeger zien en ze praten veel over gebeurtenissen uit het verleden. Op de laatste dag van haar verblijf laat Eva een fotoboek zien wat Marga voor haar zus Bettie heeft gemaakt. En wat zij na een aarzeling mag houden.
Het vervelende van het boek is, dat de hoofdpersoon dan weer hier en dan weer daar is. Het verhaal is daardoor moeilijk te volgen. Zij is bijvoorbeeld ineens onderweg naar Eva?
Als Marga vertrokken is, houden ze nog contact. Maar na een tijd komen er geen brieven meer terug. Eva blijkt na een val in het ziekenhuis terecht te zijn gekomen. Ondertussen heeft Marga nog contact gehad met de familie Stelerius, die haar een vaas geven. Deze heeft aan de familie Ruppin toebehoord.
Wanneer Marga bij Eva in het ziekenhuis op bezoek gaat, herkent deze haar niet meer. Marga geeft haar de vaas, maar Eva gooit hem aan diggelen.
Het verhaal eindigt eigenlijk niet, het stopt vrij abdrubt; een open einde. Eva gaat waarschijnlijk naar een verzorgingstehuis en Marga gaat door met haar leven.
Bij dit boek moet tussen de regels door, de boodschap gelezen worden. Het moet goed geconcentreerd gelezen worden, anders is het moeilijk te volgen. Het boek is vrij saai en het is onduidelijk waar de verschillende passages over gaan. Pas later komt dat wat meer aan het licht.
De achternaam was eigenlijk Menco, maar een ambtenaar verwisselde (per ongeluk) de klinker.Geboren in een orthodox joods gezin gaat Minco in 1938 werken bij de Bredasche Courant. Daar wordt zij in mei 1940 op last van Duits-gezinde commissarissen ontslagen, nog voor dat de Duitsers hun anti-joodse maatregelen zouden afkondigen.
Boek informatie
- Nagelaten dagen
- Sara Menco
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Marga Minco