Titel of auteur














Nog 6 dagen!





Weekendpelgrimage : roman
Marugg, Tip


Geschreven door prik_nr1




Ik zoek ...
Zoek jij ook net dat ene verslag?
Er zijn veel mede-scholieren met hetzelfde probleem. Heb je dus zelf nog iets liggen stuur het dan op!






Zakelijke gegevens
Titelbeschrijving
Uitgeverij: De bezige bij te Amsterdam
Druk: 5e druk in 1988 (Eerste druk in 1958)
Aantal bladzijden: 184 bladzijden.
Korte inhoud
Het begint op een regenachtige nacht als de ikfiguur met zijn hoofd op het stuur ligt, nadat hij met zijn auto in de bermen is gereden. Vanaf dat moment denkt hij terug aan hoe het allemaal begonnen is. De ikfiguur is een alcoholist die verslaafd is aan de whisky-soda en op een zaterdagavond alle bars afgaat om afscheid van ze te nemen. Hij wilt die avond graag alleen zijn zonder dat er kennissen of vrienden zijn die hem lastig vallen. In die bars denkt hij terug aan vroeger, aan zijn kindertijd en wat hij allemaal heeft meegemaakt in z'n leven. Hij beschrijft ook het eiland, het eiland dat vooral een negereiland is, waarin hij zich niet goed thuis voelt, omdat hij blank is. De tegenstellingen tussen leven en dood, werkelijkheid en droom, blank en zwart, Europa en de Antilliaanse tropen, westerse beschaving en negercultuur worden door hem beschreven. Doordat hij zich niet thuis voelt op het eiland en zich eenzaam voelt denkt hij vaak aan zelfmoord: "mijn sombere eenzaamheid was eeuwig en erfelijk, het verloren paradijs voor altijd verloren". En verder: "De daad die ik op het punt sta te verrichten door met mijn wagen en al de zee in te rijden, is geen waanzinnige, dronken opwelling. De idee tot zelfvernietiging is er reeds lang geweest". Die avond stelt hij zichzelf ook voor 3 keuzes: naar bed gaan als hij alle bars is afgegaan, naar Canada vertrekken of met wagen en al de zee inrijden. Hij is soms ook niet helemaal zichzelf, hij krijgt dan van die opwellingen. Zo is hij die avond nog naar Hotel Continental geweest, waar hij de klerk heeft wijsgemaakt dat hij een zakenman is die net van het vliegtuig uit Montreal komt en nu een kamer nodig heeft. Hij moet dan om 6 uur 's morgens gewekt worden zodat hij kan doorreizen naar Trinidad.
Verder in de avond krijgt hij weer een opwelling: "Het heeft niet veel gescheeld of ik heb een jongen van een jaar of vijftien van het leven beroofd. Er was geen enkele reden toe. Zomaar. Hij stond aan de kant van de weg in de regen en ik heb gestopt en hem een lift gegeven. Zodra hij in de auto was gestapt, kwam het idee in me op. Ik breng deze knaap naar de noordkust en gooi hem in de golven. Maar ik heb het niet gedaan. Ik heb de auto ergens gestopt en hem weggestuurd".
Het verhaal eindigt als het gestopt is met regenen en het licht begint te worden. De koplampen van zijn auto schijnen op een grote injuboom. De ikfiguur begint dan over die oude boom te vertellen en gaat vragen aan de boom stellen: "Zou de boom ook tot mij kunnen spreken en zou ik hem kunnen verstaan? [....] Zou de boom mij kunnen horen wanneer ik tot hem spreek?" Later start hij de auto en rijdt richting stad, hij beseft dat dit zijn eiland is, hij aanvaardt zijn leven hier: "Dit is mijn stad. Dit is mijn eiland".
Analyse
Structuur
Het verhaal begint ?in media res? en is niet chronologisch verteld. Er zijn 23 hoofdstukken die genummerd zijn met griekse/romeinse cijfers. Het is een psychologische roman.
Verhaalfiguren
HOOFDFIGUUR
De ik-persoon. Hij is een blanke man die zich niet thuis voelt op ?zijn? negereiland. Hij zit dronken in zijn wagen aan de kant van de weg en brengt allerlei herinneringen naar boven. Hij voelt zich nergens bij passen.
Hij herinnert zich zijn oude vrienden en een mooi meisje war hij verliefd op was. Hij herinnert zich dingen van vroeger en van deze afgelopen avond. Hij weet niet hoe deze nacht zal eindigen, met zelfmoord, met naar bed gaan of met een reis naar Canada.

BIJFIGUREN
Altagracia. Altagracia is een mooie zwarte vrouw waar de ik persoon verliefd op is. Zij denkt dat de ik-persoon hem alleen het bed probeert in te krijgen, want ze is toch maar een zwart meisje. Altagracia is een flat character.

Abe. Abe is de grootste homoseksueel die op het eiland rondloopt , toch vindt de ik-persoon hem geen onaardige vent. Abe weet precies wat hij vind en heeft altijd heel rake opmerkingen. Abe is een drinkmaat van de ik-persoon. Abe is een flat character.

Jack. Jack is een hele goede drinkmaat van de ik-persoon. Hij heeft minstens 80% van de dronkenmanstochten van de ik-persoon meegemaakt. Jack schildert als hij niet bezopen is en heeft daarom altijd vieze handen. Jack is een flat character.
Tijd
Het is niet chronologisch, omdat de ikfiguur in het ene hoofdstuk in het verleden is en in het andere hoofdstuk is hij weer in het heden. Er zitten een hele boel flashbacks in en in de flashbacks zitten ook weer flashbacks. Het einde is volgens mij gesloten, omdat de ikfiguur zijn leven begint te aanvaarden en zijn kroegentocht voorbij is, doordat het dag begint te worden. Maar wie weet begint het de zaterdag erop weer van voor af aan.
Ruimte
Het verhaal speelt zich af op het eiland Cura?ao op een zaterdagavond en nacht. De ikfiguur rijdt in zijn auto en denkt terug aan vroeger en hoe het die dag allemaal begonnen is. Hij gaat allerlei bars af: Do Re Mi Bar, Bolero Bar, Radar Bar, Eisenhower Bar, ABC Bar, Delicias, Droefheid Bar en Miramar. De bars maken een groot deel van zijn leven uit en de verschillende bars geven hem dus ook verschillende herinneringen.
Perspectief
Het verhaal wordt van begin tot eind gezien door de ogen van de ik-persoon. Hij ziet alles op zijn manier dus het verhaal is subjectief verteld.
Titelverklaring
De titel weekendpelgrimage slaat terug op de kroegentocht van de ikfiguur, hij gaat alle bars af om afscheid van ze te nemen op die ene zaterdagnacht, omdat deze nacht anders is en niet zoals alle andere zaterdagnachten. Het is zijn Pelgrimage (pelgrimtocht) in het weekend.
Motieven
negers
whisky-soda
zelfmoord
er niet bij horen.
Thema
Het thema van dit hele verhaal is eigenlijk dat de ik-persoon voelt dat hij nergens bij hoort. Hij is een blanke man op een negereiland. Dit is waarschijnlijk de reden dat hij is gaan drinken en de reden van alles wat hij op het eiland doet. Het is zijn reden om misschien zelfmoord te plegen en het is zijn reden om misschien naar Canada te reizen.
Auteur
Tip Marugg werd op 16 december 1923 geboren op het eiland Cura?ao. Zijn echte naam is Silvio Alberto Marugg. Hij heeft gedichten geschreven voor het Antilliaanse tijdschrift "De Stoep" in 1945. Een deel van die gedichten werd gebundeld onder de titel "Afschuw van licht". In dertig jaar tijd heeft hij drie romans geschreven: Weekendpelgrimage (1957), In de straten van Tepalka (1967) en De morgen loeit weer aan (1988). Deze laatste roman werd een bestseller en werd genomineerd voor de AKO prijs. Weekendpelgrimage werd vertaald in het engels en De morgen loeit weer aan werd vertaald in het Duits. Hij heeft een erotisch woordenboek geschreven in het Papiamento, die in 1992 gepubliceerd werd. Hij heeft ook een woordenboek met alle uitdrukkingen over drinken geschreven, wanneer die is gepubliceerd weet ik niet.
Tip Marugg komt uit een blanke protestantse familie. Hij heeft drie broers en twee zusters.
Als kleine jongen kreeg Tip wel eens Spaanstalige pocketboeken, die hij echt verslond. Zo begon zijn liefde voor de literatuur. Toen hij 18 was, zat hij op het A.M.S. Peter Stuyvesant College, hiervoor had hij MULO gevolgd. Hij zat bij het leger als luitenant van de schutterij tot 1947, daarna heeft hij gewerkt bij de C.S.M. bij de afdeling public relations van de Shell bij het maandblad Passaat. Dit heeft hij 20 jaar gedaan, daarna kon hij zich volledig storten op het schrijven.
De publiciteitsschuwe auteur woont nu in Banda Bao als kluizenaar helemaal afgezonderd in een eenvoudig huisje. Hij is erg slank en lang en wordt daardoor de dunste schaduw van het eiland genoemd. Hij heeft 4 honden gehad (ze zijn inmiddels dood). De boeken die hij geschreven heeft gaan vooral over alcohol (behalve niet in zijn gedichten), de dood en zelfmoordgedachte: "Het spelen met zelfmoord geeft persoonlijke macht, de ikfiguur is heer en meester over zijn lichaam, over zijn eigen leven."
De boeken zijn daardoor sterk autobiografisch, want Tip Marugg is zelf een stevige drinker, hij zegt hierover: "Alcohol speelt nu eenmaal een rol in mijn leven. Wanneer ik mijn zelf wil zijn, is drinken ??n van de onderdelen van mijn mens zijn." Hij kan goed met de Nederlandse taal omgaan en vindt het ook de mooiste taal.
Eigen mening
Het was een ingewikkeld boek. Er werden af en toe moeilijke woorden gebruikt en er waren ook voorwerpen en woorden in het verhaal die afstammen uit het Cura?aos. Er waren veel flashbacks met in die flashbacks weer flashbacks waardoor het verhaal moeilijk te begrijpen was. Ik kon me redelijk in de persoon indenken. Niet omdat hij op curacao woont maar omdat er in het verhaal heel duidelijk wordt hoe hij denkt en hoe hij het ervaart om dronken te zijn en nergens bij te horen. Ik vond het een interessant boek om te lezen omdat er heel duidelijk in is beschreven wat een persoon allemaal kan denken en voelen over zoveel verschillende dingen in zo?n korte tijd.