Werkstuk: Oosterse vechtsporten.
Oosterse vechtsporten.
De eerste vechtkunstenaars ontwikkelden hun vaardigheden om ze op het slagveld te gebruiken en ook tegenwoording leren de meeste mensen vechtkunsten voor zelfverdediging. Je moet een volhouder zijn om succesvol
te zijn in de vechtkunsten en het kost jaren om de technieken goed onder de knie te krijgen. Maar er zijn ook voordelen zoals een grotere fitheid, toename van zelfvertrouwen en van zelfdiscipline.
Judo.
Judo is een Japans woord dat de zachte weg betekent.
Het is een olympische sport en er worden voornamelijk vastpaktechnieken gebruikt. Bij het begin staan de deelnemers rechtop en ze proberen hun tegenstander te laten struikelen of te werpen. Je krijgt punten voor een technische juiste worp en je kunt met je tegenstander naar de mat gaan om met een krachtige greep de overgave af te dwingen.
Jiu Jitsu.
Jiu Jitsu betekent geen zachte vechtkunst het gaat erom hoe je de kracht van je tegenstander in jouw voordeel kunt gebruiken. Het is een Japanse vechtsysteem dat stoten, slagen, trappen, worpen, klemtechnieken, houtgrepen en grondwerk bevat.
Aikido.
Aikido betekent de weg van harmonie. Het is een kunst van grepen inzetten waarbij je leert hoe je een tegenstander kunt bedwingen zonder geweld tegenover geweld te plaatsen. Door druk uit te oefenen op het pols, elleboog en schoudergewricht kun je de tegenstander onder controle krijgen en hem tot overgave brengen. Dit zijn kwetsbare delen en als je deze technieken gebruikt, moet je voorzichtig zijn om blessures bij je tegenstander te voorkomen.
Karate.
Karate is een Japans woord dat lege hand betekent. Het is op het eiland Okinawa begonnen en aan het begin van deze eeuw is het over de rest van Japan verspreid. Er zijn vier stijlen van Karate: *Shotokan.
*Wado Ryu.
*Shito Ryu.
*Goju Ryu.
Die slechts op kleine puntjes van elkaar verschillen. Karate is een vechtsysteem dat voornamelijk steunt op enorm energievolle stoten, slagen en trappen.
De Koreaanse vechtkunsten Taekwon Do en Tang Soo Do lijken allebij op Karate maar er worden meer traptechnieken gebruikt.
Kendo.
Kendo betekent de weg van het zwaard. Het is een vorm van Japans zwaardvechten waarmee meer dan 650 jaar geleden begonnen is.
In die tijd vochten gewapende krijgers met zwaarden. Maar sinds de introductie van het geweer werd het zwaard steeds minder gebruikt.
Kobudo en Laido.
Kabudo betekent de weg volgens klassieke vechthunst. Aangepaste landbouwgereedschappen worden als wapens gebruikt. Onder andere worden de dorsriek, de rijstdorsvlegelen de rijstpletter aangepast gebruik.
Laido is de kunst van het trekken en gebruikenvan een japans zwaard.
Laido wordt zonder tegenstander beoefend. In middeleeuwse tijden werd het zwaardgevecht vaak gewonnen door diegene die het eerste zijn zwaard trok.
Taekwon Do.
Taekwon Do betekent weg van de voet en de vuist. Het is een modern Koreaans vechtsysteem. Taekwon Do is een olympische sport en met recht bekend om de hoeveelheid en de kwaliteit van de trappen.
Veel mensen geloven dat de trappen uit het Taekwon Do de beste van de wereld zijn.
Hap Ki Do en Tang Soo Do.
Hap Ki Do en Tang Soo Do zijn bijde Koreaanse zelfverdedigingssporten.
Hap Ki Do betekent een weg in harmonie en er worden zowel slagen als handgewrichttechnieken toegepast. Tang Soo Do betekentde weg van de hand als tang gebruikt en bevat veel spectaculaire sprongtechnieken.
Kung Fu.
Kung Fu is Chinees voor goed gedaan maar tegenwoordig wordt de naam gebruikt om alle chinese vechtkunsten te beschrijven.
Het is beter om over Wu Shu te praten. Er zijn meer dan honderd vormen van Kung Fu. Bij een aantal vormen gaat het om de concentratie en bij andere wordt er juist veel kracht gebruikt.
Wu Shu.
Wu Shu is chinees voor vechtkunst. Het is een sport in competitieverband, waarbij speren, zwaarden en ongewapende gevechtshandelingen lijken op dansbewegingen. Wu Shu leert je lenigheid, co?rdinatie, zelfdiscipline en uiterste concentratie.
Freestyle en Thai Boksen.
Freestyle heeft zich buiten Japan ontwikkeld en maakt gebruik van Karatetechnieken. Het is echter veel minder gebonden aan regels.
Thai boksen, ook bekend als Muay Thai, lijkt op het kickboksen met dit verschil dat elleboogstoten en knietechnieken bij het Thai boksen zijn toegestaan.
Kalaripayit.
Dit is een traditionele vechtsport uit India. Hierin worden zowel handtechnieken toegepast als wapens gebruikt, zoals de wapenstokken, de stok, diverse zwaarden en dolken. De ongewapende technieken maken gebruik van: stoten, trappen en slagen gecombineerd met klemgrepen, houdgrepen en worpen.
Sumoworstelen.
Sumoworstelen is een oud traditionele Japanse gevechts vorm tussen zware mannen waarin de oorspronkelijke Jiu Jitsu technieken nog toegepast worden.
Iedere wedstrijd wordt voorafgegaan door uitgebreide rituelen die vaak langer duren dan het gevecht. De worstelaars strijden in een ronde wedstrijdsring van 4,5 m en het is de bedoeling dat ze elkaar buiten de ring duwen of de tegenstander met een lichaamsdeel op de grond krijgen, alleen de voetzolen tellen niet mee. Dit doen ze in een lijf aan lijfgevecht door de tegenstander te duwen, zijn voeten weg te vegen en proberen hem te werpen.
Vechtkunsten over de Wereld.
De traditionele vechtkunsten worden allang niet meer alleen in het Verre Oosten beoefend. Het is een feit dat ze nu over de hele wereld aanhangers hebben.
En groeide belangstelling voor de traditionele vechtkunsten blijkt ook uit het verschijnen van films waarin deze vormen worden toegepast. Buiten het verre
Oosten is er dan ook meer begrip en respect gekomen. Geen enkele vechtsport is zuiver traditioneel gebleven. Ze hebben allemaal zaken op het gebied van techniek en tactiek van elkaar overgenomen. Wellicht zullen er in de toekomst nog nieuwe vechtsporten bij komen, maar de zeer traditionele vechtsporten uit Japan, China en Korea zullen altijd blijven bestaan.
De eerste vechtkunstenaars ontwikkelden hun vaardigheden om ze op het slagveld te gebruiken en ook tegenwoording leren de meeste mensen vechtkunsten voor zelfverdediging. Je moet een volhouder zijn om succesvol
te zijn in de vechtkunsten en het kost jaren om de technieken goed onder de knie te krijgen. Maar er zijn ook voordelen zoals een grotere fitheid, toename van zelfvertrouwen en van zelfdiscipline.
Judo.
Judo is een Japans woord dat de zachte weg betekent.
Het is een olympische sport en er worden voornamelijk vastpaktechnieken gebruikt. Bij het begin staan de deelnemers rechtop en ze proberen hun tegenstander te laten struikelen of te werpen. Je krijgt punten voor een technische juiste worp en je kunt met je tegenstander naar de mat gaan om met een krachtige greep de overgave af te dwingen.
Jiu Jitsu.
Jiu Jitsu betekent geen zachte vechtkunst het gaat erom hoe je de kracht van je tegenstander in jouw voordeel kunt gebruiken. Het is een Japanse vechtsysteem dat stoten, slagen, trappen, worpen, klemtechnieken, houtgrepen en grondwerk bevat.
Aikido.
Aikido betekent de weg van harmonie. Het is een kunst van grepen inzetten waarbij je leert hoe je een tegenstander kunt bedwingen zonder geweld tegenover geweld te plaatsen. Door druk uit te oefenen op het pols, elleboog en schoudergewricht kun je de tegenstander onder controle krijgen en hem tot overgave brengen. Dit zijn kwetsbare delen en als je deze technieken gebruikt, moet je voorzichtig zijn om blessures bij je tegenstander te voorkomen.
Karate.
Karate is een Japans woord dat lege hand betekent. Het is op het eiland Okinawa begonnen en aan het begin van deze eeuw is het over de rest van Japan verspreid. Er zijn vier stijlen van Karate: *Shotokan.
*Wado Ryu.
*Shito Ryu.
*Goju Ryu.
Die slechts op kleine puntjes van elkaar verschillen. Karate is een vechtsysteem dat voornamelijk steunt op enorm energievolle stoten, slagen en trappen.
De Koreaanse vechtkunsten Taekwon Do en Tang Soo Do lijken allebij op Karate maar er worden meer traptechnieken gebruikt.
Kendo.
Kendo betekent de weg van het zwaard. Het is een vorm van Japans zwaardvechten waarmee meer dan 650 jaar geleden begonnen is.
In die tijd vochten gewapende krijgers met zwaarden. Maar sinds de introductie van het geweer werd het zwaard steeds minder gebruikt.
Kobudo en Laido.
Kabudo betekent de weg volgens klassieke vechthunst. Aangepaste landbouwgereedschappen worden als wapens gebruikt. Onder andere worden de dorsriek, de rijstdorsvlegelen de rijstpletter aangepast gebruik.
Laido is de kunst van het trekken en gebruikenvan een japans zwaard.
Laido wordt zonder tegenstander beoefend. In middeleeuwse tijden werd het zwaardgevecht vaak gewonnen door diegene die het eerste zijn zwaard trok.
Taekwon Do.
Taekwon Do betekent weg van de voet en de vuist. Het is een modern Koreaans vechtsysteem. Taekwon Do is een olympische sport en met recht bekend om de hoeveelheid en de kwaliteit van de trappen.
Veel mensen geloven dat de trappen uit het Taekwon Do de beste van de wereld zijn.
Hap Ki Do en Tang Soo Do.
Hap Ki Do en Tang Soo Do zijn bijde Koreaanse zelfverdedigingssporten.
Hap Ki Do betekent een weg in harmonie en er worden zowel slagen als handgewrichttechnieken toegepast. Tang Soo Do betekentde weg van de hand als tang gebruikt en bevat veel spectaculaire sprongtechnieken.
Kung Fu.
Kung Fu is Chinees voor goed gedaan maar tegenwoordig wordt de naam gebruikt om alle chinese vechtkunsten te beschrijven.
Het is beter om over Wu Shu te praten. Er zijn meer dan honderd vormen van Kung Fu. Bij een aantal vormen gaat het om de concentratie en bij andere wordt er juist veel kracht gebruikt.
Wu Shu.
Wu Shu is chinees voor vechtkunst. Het is een sport in competitieverband, waarbij speren, zwaarden en ongewapende gevechtshandelingen lijken op dansbewegingen. Wu Shu leert je lenigheid, co?rdinatie, zelfdiscipline en uiterste concentratie.
Freestyle en Thai Boksen.
Freestyle heeft zich buiten Japan ontwikkeld en maakt gebruik van Karatetechnieken. Het is echter veel minder gebonden aan regels.
Thai boksen, ook bekend als Muay Thai, lijkt op het kickboksen met dit verschil dat elleboogstoten en knietechnieken bij het Thai boksen zijn toegestaan.
Kalaripayit.
Dit is een traditionele vechtsport uit India. Hierin worden zowel handtechnieken toegepast als wapens gebruikt, zoals de wapenstokken, de stok, diverse zwaarden en dolken. De ongewapende technieken maken gebruik van: stoten, trappen en slagen gecombineerd met klemgrepen, houdgrepen en worpen.
Sumoworstelen.
Sumoworstelen is een oud traditionele Japanse gevechts vorm tussen zware mannen waarin de oorspronkelijke Jiu Jitsu technieken nog toegepast worden.
Iedere wedstrijd wordt voorafgegaan door uitgebreide rituelen die vaak langer duren dan het gevecht. De worstelaars strijden in een ronde wedstrijdsring van 4,5 m en het is de bedoeling dat ze elkaar buiten de ring duwen of de tegenstander met een lichaamsdeel op de grond krijgen, alleen de voetzolen tellen niet mee. Dit doen ze in een lijf aan lijfgevecht door de tegenstander te duwen, zijn voeten weg te vegen en proberen hem te werpen.
Vechtkunsten over de Wereld.
De traditionele vechtkunsten worden allang niet meer alleen in het Verre Oosten beoefend. Het is een feit dat ze nu over de hele wereld aanhangers hebben.
En groeide belangstelling voor de traditionele vechtkunsten blijkt ook uit het verschijnen van films waarin deze vormen worden toegepast. Buiten het verre
Oosten is er dan ook meer begrip en respect gekomen. Geen enkele vechtsport is zuiver traditioneel gebleven. Ze hebben allemaal zaken op het gebied van techniek en tactiek van elkaar overgenomen. Wellicht zullen er in de toekomst nog nieuwe vechtsporten bij komen, maar de zeer traditionele vechtsporten uit Japan, China en Korea zullen altijd blijven bestaan.