Titelverklaring
De Gimmick is de oude naam voor discotheek de "It" in Amsterdam waar iedereen die een beetje in wil zijn, naar toe gaat. Verder is een gimmick een middel om aandacht te trekken en daarmee zijn de personen die in dit boek staan veel mee bezig.

Motto
Het motto van het boek komt uit "The Shangri-Las" "Past, Present and Future" en luidt: "There were moments when? Well there were moments when."

Opdracht
Dit boek heeft geen opdracht.

Uiterlijk
De omslag van het boek is zwart met op de voorkant in fluoriserende letters "Gimmick" en in wit "Joost Zwagerman", op de achterkant staan een foto van de schrijver, een beschrijving van het verhaal en een aantal kritieken op vorige verhalen van Zwagerman. Het boek heeft 235 bladzijdes en is onderverdeeld in 3 delen, die weer onderverdeeld zijn in een aantal hoofdstukken die allen een korte titel hebben.

Samenvatting
Het boek bestaat uit drie delen en een proloog. In de loop van deel 1 wordt duidelijk dat Raam lijdt aan liefdesverdriet om zijn ex-vriendin Sammie. Hij doet daardoor bijna niks meer. Hij kijkt videofilms, MTV en draait muziek. 's Nachts gaat hij naar de Gimmick niet omdat hij daar zin in heeft maar om de gewoonte. Hij belt een keer bij Sammie aan. Ze praten kort, maar het is duidelijk dat ze niks meer van hem wil weten.

In deel 2 gaat Raam op reis. Eerst bezoekt hij in Florence zijn teinerliefde Pet, hij vind haar een tutje geworden, en hij gaat weer aan Sammie denken, hoe leuk het altijd met haar was. Daarna gaat Raam met Groen en Eckhardt naar Tenerife. Daar hebben veel kunstenaars zich gevestigd. De kunstenaars hebben het niet over kunst, maar over seks, drugs en geld. Raam slaapt met een meisje (Rosita), maar denkt aan Sammie. Hij denkt dat Groen ooit met Sammie naar bed is geweest. Nadat Raam op Tenerife was gingen Groen en Raam naar New York. In het vliegtuig verzekerd Groen Raam ervan dat hij niet met Sammie naar bed is geweest, maar Sammie dat wel graag wou. Groen spoort Raam erop aan om Sammie eindelijk eens te vergeten.

In deel 3 gaat Raam met Groen naar New York. Groen gaat op pad om contacten met kunstenaars te leggen. Raam ontmoet een gescheiden vrouw en trekt bij haar in. De vrouw denkt dat Raam homo is. Terwijl de vrouw werkt doet Raam het huishouden en kijkt hij TV, hij leeft als een kamerplant. Na een tijdje besluit Raam om weer te vertrekken. Als hij thuis komt bezoekt hij een feestje bij zijn ouders. Zijn moeder zegt dat hij niet moet treuren om Sammie. De Raad van Kunst wil hem een subsidie van fl. 40.000,-- geven, maar dan komen ze eerst even bij hem langs om werk van hem te zien. Omdat hij geen nieuw werk heeft laat hij drie schilderijen van een vriend zien. Hij krijgt de 40.000 gulden. Als hij bij een vriend thuiskomt is Sammie daar toevallig ook. Ze gaan samen naar een caf?. Raam zegt dat hij nog steeds verliefd op haar is. Maar Sammie zegt dat ze Raam echt niet meer wil. Ze verteld dat Groen haar wou versieren. Ze heeft Alex, een vriend van Raam, ontmoet. Misschien wordt het wel wat. Raam gaat naar een opening van een grote tentoonstelling in het Stedelijk Museum, waar werk van hem en zijn vrienden hangt. Hij vind steeds meer dat zijn vrienden opgeblazen kunstenaars zijn en alleen maar aan geld denken. Raam vind de opening maar ??n grote poppenkast, iedereen zit onder drugs en loert naar mooie vrouwen. Raam neemt te veel drugs, en wordt onwel. Op het laatst komt Raam in de Gimmick terecht, voor het eerst sinds tijden. De Gimmick is niet meer trendy en is overgenomen door studenten en ander raar volk. Als Raam coke gaat snuiven op de wc wordt hij eruit gegooid. Raam gaat met een meisje mee naar huis. Hij voelt zich vreemd en in bed is hij heel wild. Zij wordt boos. Hij gaat video's van haar kijken. Het meisje vraagt wat hij wil. Geen gekke vraag denkt Raam, en hij besluit om naar huis te gaan.

Begin- en eindsituatie zijn in dit verhaal bijna hetzelfde, het enige vershil is dat de Gimmick van een goede in een flut discotheek is veranderd.

Personages


Walter van Raamsdonk
In het boek wordt hij met zijn bijnaam Raam aangesproken. Raam is 25 jaar en hij is schilder. Hij behoort samen met Groen en Eckhardt tot de top drie van jonge invloedrijke schilders in Nederland. Raam is er niet, zoals Groen en Eckhardt, echt op uit om geld te verdienen met kunst. Hij is hopeloos verliefd op zijn ex-vriendin Sammie.

Groen
Een collega-kunstenaar van Raam. Groen is 29 jaar en is een vriend van Raam. Groen denkt maar aan twee dingen, aan geld verdienen met kunst en aan neukdoosjes (vrouwen).

Suzan Fortuyn
Bijgenaamd Sammie, is de ex-vriendin van Raam. Zij hadden eerst een goede relatie, maar Sammie kreeg er genoeg. Raam blijft maar steeds kontakt met haar zoeken, maar zij houdt de boot af.

Eckhardt
Collega van Raam en ook een vriend. Hij is wat rustiger en minder extreem dan Groen. Hij is de oudste van de drie.

Decor
Het verhaal speelt zich in deze tijd af. Het speelt zich af op verschillende plaatsen, te weten: Amsterdam, New York, Florence en Tenerife. Er komt geen functionele ruimtebschrijving voor in het verhaal.

Tijd
Het verhaal is chronologisch verteld, er komen geen flash-backs of vooruitwijzingen voor.

Perspectief
Het perscpectief in dit boek is een ik-perspectief, het wordt gezien via de hoofdpersoon. Er is sprake van vision avec.

Thema
Het thema van boek is liefdesverdriet. De hoofdpersoon Walter van Raamsdonk is helemaal geobsedeerd door zijn vroegere vriendinnetje Sammie. Omdat hij zoveel van haar houdt kan hij eigenlijk niet meer normaal leven en werken. Er zijn verder ook nog een paar andere thema's zoals de sfeer in de kunstwereld: alleen maar geld verdienen en succes proberen te hebben. Nog een ander thema is seks, dat komt constant in het boek terug.

Stijl
Het verhaal is geschreven in de tegenwoordige tijd. Er staan veel lange zinnen in met moeilijke woorden en verschrikkelijk veel dialogen. Er komt niet veel beeldspraak in voor.
Het taalgebruik is populair met veel vulgaire woorden.
Voorbeeld:
Ik gef kusjes op haar schaamhaar. Prik prik. Ik steek twee vingers bij d'r naar binnen. (p 228).

Genre
Dit verhaal is een roman. Er staan veel dialogen in en het is populair geschreven.

Achtergrondinformatie
Joost Zwagerman is in 1963 geboren. In 1986 schreef hij zijn eerste boek "De Houtgreep". Hij heeft zich in korte tijd een gedegen een spraakmakende literaire reputatie verworven. Eerdere boeken van hem zijn:

1986 - De Houdgreep
1987 - Langs de doofpot
1987 - Kroondomein
1988 - De ziekte van jij
1991 - Vals licht
1993 - Collega's van God
1994 - De buitenvrouw
1996 - Tomaatsj
1996 - In het wild
1997 - Chaos en rumoer


Eigen mening
Ik vond het een heel leuk boek, het is niet zo serieus en saai als vele andere verhalen. Zwagerman neemt absoluut geen blad voor de mond en daardoor is het af en toe erg grof. Omdat het in deze tijd speelt kan je je makkelijk met de hoofdpersoon inleven. Ik ben zeker van plan meer van Zwagerman te gaan lezen.