1. Schrijfster: Vonne van der Meer

Vonne van der Meer (1952) volgde de regieopleiding aan de Amsterdamse Theaterschool en ontwikkelde zich tot regisseur van uiteenlopende stukken (van o.a. Plato, Goethe en Pinter), gespeeld door gezelschappen als Baal, Toneelgroep Centrum en het RO theater.
Als schrijfster debuteerde zij in 1985 met de bundel 'Het limonadegevoel en andere verhalen', die werd bekroond met de Geertjan Lubberhuizenprijs. Zij publiceerde vervolgens een aantal romans, waarvan 'Eilandgasten' (1999) de bekendste is. De novelle 'Spookliefde: een Iers verhaal' verscheen in 1995. In februari en maart van 1996 las Vonne van der Meer 'Spookliefde' voor in het VPRO radioprogramma De Avonden.

2. Titel: Spookliefde

3. Plaats van uitgave: Amsterdam

4. Jaar van uitgave: 1995

5. Samenvatting: Het verhaal speelt zich af op een eiland bij Ierland. Phil vertelt haar verhaal aan een 17-jarig meisje; Ze vertrekt met de boot vanuit Amerika naar Ierland, waar haar ouders sinds kort een hotel hebben. Eigenlijk zou ze het liefst zo snel mogelijk de boot weer terug nemen naar Amerika. Totdat ze de schoolmeester van het eiland tegenkomt in het caf?. Hij heet Seamus. Ze wordt vrijwel gelijk verliefd. Alleen ze kan maar geen hoogte van hem krijgen. De ene keer is hij heel aardig en open en de andere keer is hij stil en afstandelijk. Dan komt ze erachter dat Seamus niet alleen is, maar ook nog een tweelingbroer heeft, Michael. Ze vindt Michael eigenlijk veel leuker dan Seamus. Vanaf dat moment gaat ze heel veel met hem om. In ?t begin lijkt Seamus dat te accepteren. Dan krijgt ze een brief van hem, waarin staat dat hij verliefd op haar is en dat hij met haar wil trouwen. Ook haar ouders vinden hem veel geschikter dan Michael. Toch kiest ze voor Michael. Als Phil en Michael op een avond bij elkaar zijn, kan Seamus er niet meer tegen. Het wordt helemaal zwart voor z?n ogen en hij wil Phill doodschieten. Maar hij schiet per ongeluk z?n broer neer. Seamus geeft zichzelf aan bij de politie. Phil besluit Seamus te helpen door alles van hem over te nemen: zijn hond, boekenwinkel en zijn baantje als leraar. Tot op de dag van vandaag steekt Phil nog elke dag 2 kaarsen aan in de kerk. E?n voor Michael, en ??n voor de Seamus van vroeger die nog zong, schreef en voor de klas stond. Want die bestaat niet meer.
(http://huiswerk.scholieren.com/uittreksels/verslag.php?verslagid=6025)

6. Het is een verhaal dat in de ik- vorm is geschreven (het ik- perspectief dus). Het is niet bekend wanneer het verhaal is geschreven, maar het zou zich in deze tijd kunnen afspelen, want de dingen die de mensen daar op het eiland doen, doen de mensen hier in Ambacht ook. Ik hoefde dus niet veel fantasie te gebruiken bij het verhaal want het was gewoon erg realistisch.
Hoofdpersoon: De ikpersoon: Over de uiterlijke kenmerken van de ik- figuur kun je niets zeggen. Ze wordt totaal niet beschreven in het verhaal. Wel wordt verteld dat de ik- figuur zeventien is. In tegenstelling tot het uiterlijk wordt er over het innerlijk wel het ??n en ander verteld. Zo kom je bijvoorbeeld te weten dat ze een nieuwsgierig persoon is. Ook verteld ze in het verhaal dat ze verliefd is op ene Ian. het wordt na een tijdje duidelijk dat ze een beetje gelovig is. Dit kun je opmaken uit het feit dat ze in de tijd dat ze op het eiland is twee keer naar de kerk gaat.
Bijpersonen: Seamus: De uiterlijke kenmerken van Seamus worden wel duidelijk beschreven. Zo wordt er verteld dat hij fijne lichaamstrekken heeft. Ook heeft hij lichtblauwe ogen, slordige blonde wenkbrauwen die mooi bij het door de zon gebleekte haar passen.
Over het innerlijk van Seamus wordt niet zoveel verteld als bij de andere personages. Wel kom je te weten dat Seamus zich in het begin van het verhaal te goed voelt voor Phil. Als Phil dit merkt en dus verliefd wordt op Micheal wordt Seamus jaloers en probeert hij via allerlei stiekeme manieren, zoals de ouder proberen in te praten over hoe kinderlijk Micheal wel niet is en ze dus de liefde moeten verbieden, ervoor te zorgen dat Phil toch weer verliefd wordt op Seamus zelf.
Michael: Over het uiterlijk van Micheal wordt niet veel verteld in het verhaal. Wel kun je met behulp van het uiterlijk van Seamus afleiden hoe Micheal er ongeveer uit zou moet zien, want hij is immers de tweelingbroer van Seamus. Over Seamus wordt verteld dat hij blonde haren en blauwe ogen heeft, dus kun je zeggen dat Micheal dat ook zal hebben. Micheal is erg sterk. Dit komt omdat hij altijd in de haven meewerkt. Veel mensen zijn bang voor hem omdat ze bang zijn dat hij zijn eigen krachten onderschat omdat hij geestelijk vier jaar is. Micheal draagt altijd bruine schoenen zonder veters. Ik denk dat hij zonder veters loopt omdat hij nog niet kan strikken.
Over het innerlijk van Michael kun je wel duidelijke kenmerken opmaken. Je komt bijvoorbeeld te weten dat hij nog een kinderlijk innerlijk heeft. Dit heeft hij sinds zijn vierde levensjaar, toen hij een virus opgelopen had. Vanwege dat virus is hij geestelijk vier jaar gebleven.
Phill: Het uiterlijk wordt maar erg oppervlakkig beschreven. Je weet alleen maar dan ze een vrouw van rond de veertig jaar is. Iets anders wat je kan beredeneren over het uiterlijk van Phil zijn haar tanden. In het verhaal wordt verteld dat de tandarts vlak voordat ze naar het eiland ging haar beugel uit had gehaald. Meestal wordt een beugel er pas uitgehaald als de tandarts vind dat je tanden mooi genoeg staan.
Bij het innerlijk van Phil is niet veel gezegd, maar uit het verhaal kun je opmaken dat ze behulpzaam, zachtaardig en een beetje verlegen is.

Thema: Liefde en drama.
Motieven: Er kan van alles gebeuren als het om liefde gaat.
Visie: Kijk verder dan je neus lang is en sta voor alles open.
Uitleg van de titel: Blz 22: Misschien kwamen ze wel van het eiland aan de overkant. Haar vader had het op de kaart aangewezen, ze herkende de vorm, herkende wat hij erover had verteld: huizen zonder daken, die waren eraf gewaaid of weggerot. Schoorstenen waar geen rook uitkwam, een wapperend stuk gordijn, afgebrokkelde muren. Aan de diepe voren in het gras kon je zien waar vroeger aardappelveldjes geweest waren. Vorig jaar waren de laatste bewoners weggetrokken. 'Spookeilanden' werden ze genoemd...
Dus het meisje was verliefd geworden op een spookeiland en die liefde wordt daarom ook wel spookliefde genoemd.

7. Ik heb dit boek gekozen omdat ik meestal griezelboeken lees en ik hoopte dus dat dit boek ook een beetje eng zou zijn. Ook had ik van tevoren natuurlijk ook nog even de achterkant gelezen en die sprak me ook aan.
Mijn eerste reactie van het boekje was wel positief, ik zat natuurlijk nog niet helemaal in het verhaal, maar ik kon het toch wel al goed volgen.
Ik verwachtte dus een verhaal dat over spoken ofzo ging, maar die verwachting is niet uitgekomen. Bij een literatuurboek moet je natuurlijk de titel niet letterlijk nemen, maar dat had ik dus wel gedaan, het woordje 'spook' komt dan ook maar 1x in het hele boek voor. Het boek boeide me wel, het moet wel een heel stom boek zijn moet het mij niet boeien. Het verhaal was goed opgezet en makkelijk te volgen.

8. Verdiepingsopdracht 2
Lezersactiviteiten bespreken
- Ik verwachtte dat het boek ging over een meisje dat droomde over een relatie met een jongen en dat dat na een tijdje uit zou komen precies zoals ze dat had gedroomd.
- Ze kreeg wel een relatie maar het verhaal liep heel anders dan ik had verwacht, want het had niks met spoken te maken.
-Ik vond het wel leuk dat het boek niet zo voorspellend was als ik had gedacht en daardoor is mijn waardering wel omhoog gegaan.
- Ik kon me het meest met Phill en met de ikpersoon identificeren.
- Ik denk omdat dat ook meisjes van mijn leeftijd zijn en dus ook met dezelfde problemen kampen of juist met de leuke dingen in aanraking komen. Daar kan ik me dan het best in in leven.
- Als het verhaalfiguur, waar ik me het meest mee kan identificeren, iets overkomt ga ik er toch denken van: h? dat kan mij ook overkomen. En als het verhaalfiguur iets overkomt dan krijg ik vanzelf medelijden met dat figuur.

9. Dit boek vond ik beter dan het boek dat ik als eerst heb gelezen, ik weet niet precies waarom, maar ik denk omdat ik me in dit verhaal veel beter kon inleven. Het ging over een meisje van mijn leeftijd en dat spreekt me meer aan dan een oude vrouw die weer verliefd wordt op een oude man.
Ik vond het verhaal heel goed en heb het boek in ??n keer uitgelezen. Ik vind het zelfs jammer dat er geen vervolg van is! Hopelijk is mijn volgende boek net zo leuk om te lezen.
De titel is aan de ene kant wel heel gek gekozen maar aan de andere kant trekt hij denk ik wel veel lezers aan omdat hij een beetje mysterieus is, ik vind dit boek een echte aanrader, zeker voor mensen die literatuurboeken minder leuk vinden om te lezen, ik weet bijna zeker dat dit boek ze op een andere mening zal brengen.