Biografie: Nelson Rolihlala Mandela
Nelson Rolihlala Mandela
Het Symbool voor Zuid-Afrika en de afschaffing van de apartheid
Inhoud
• personenverleden
• stukje uit de Inaugurele reden
• krantenartikel
Nelson Rolihlala Mandela
Nelson Rolihlala Mandela wordt in 1918 geboren in Zuid-Afrika. In 1942 studeert hij af in de rechtswetenschappen aan de universiteit van Witwatersrand. In 1944 wordt Mandela lid van het ANC (Afrikaans Nationaal Congres). Het ANC voert strijd tegen de apartheid van de blanken in zijn land. Mandela zet voor het ANC een professionele verzetseenheid op: Oemkhonto We Sizwe. Dit betekent "Speer van het Volk".
Tussen 1956 en 1961 staat Mandela terecht op verdenking van landverraad. De rechtbank spreekt hem vrij.
In 1960 vindt de slacht van deze slachting verdedigt Mandela openlijk sabotageacties tegen het Zuid-Afrikaanse bewind. In 1962 veroordeelt de rechtbank hem tot vijf jaar gevangenisstraf.
Nelson Mandela
In 1963 moet Mandela opnieuw terecht staan nadat de politie wapens heeft gevonden bij het hoofdkwartier van de verzetseenheid. In 1964 krijgt Mandela levenslang.
Op 11 februari 1990 laat de Zuid-Afrikaanse president F.W. de Klerk Mandela vrij. Kort daarna wordt Mandela leider van het ANC.
Mandela en De Klerk spannen zich in om Zuid-Afrika om te vormen tot een niet-racistisch democratisch land. In 1993 krijgen De Klerk en Mandela hiervoor de Nobelprijs voor de Vrede. De Nobelprijs werd aan Nelson Mandela uitgereikt omdat hij de dialoog met zijn tegenstander Willem de Klerk was aangegaan om een uitweg uit de geweldspiraal te vinden. Nelson Mandela werd door De Klerk vrijgelaten en er werden vrije verkiezingen georganiseerd. Hierdoor kwam een einde aan de blanke regeringsperiode.
In 1994 worden de eerste niet-raciale verkiezingen van Zuid-Afrika gehouden. Mandela wint met overweldigende meerderheid. Hij is de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. In 1999 is hij op 80-jarige leeftijd gestopt
Onze diepste angst
is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist
onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis, maar het licht in ons
is wat we het meeste vrezen.
We vragen ons af:
‘Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend,
begaafd, geweldig te achten?’
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God!
Je dient de wereld niet
door jezelf klein te houden.
Er wordt geen licht verspreid
als de mensen om je heen
hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
We zijn bestemd om te stralen,
zoals kinderen dat doen.
We zijn geboren om de Glorie Gods
die in ons is
te openbaren.
Die glorie is niet slechts in enkelen,
maar in ieder mens aanwezig.
En als we ons licht laten schijnen,
schept dat voor de ander
de mogelijkheid hetzelfde te doen.
Als we van onze diepste angst
bevrijd zijn,
zal alleen al onze nabijheid
anderen bevrijden.
Nelson Mandela
Uit zijn Inaugurele Rede voor het presidentschap van de republiek Zuid Afrika, 1994.
Mandela steekt in Za?re zijn nek uit voor Afrika
Door onze correspondent LOLKE VAN DER HEIDE
Za?re is de echte testcase voor de ontluikende Zuid-Afrikaanse diplomatie in Afrika. Wenst de rest van het continent te luisteren naar de stem uit het zuiden?
JOHANNESBURG, 16 MEI. President Nelson Mandela vloog gisternacht terug naar zijn zuidpunt van het Afrikaanse continent. Drieduizend kilometer noordelijker, in de Congolese havenstad Pointe Noire, was hij even daarvoor als een schooljongen behandeld door Laurent Kabila. De Za?rese rebellenleider kwam gewoonweg niet opdagen voor de door Mandela georkestreerde ontmoeting met de Za?rese president Mobutu aan boord van het Zuidafrikaanse marineschip Outeniqua. Kabila liet zich liever een dag later als een vorst ophalen door de Zuidafrikaanse luchtmacht om tegen het decor van de Tafelberg zaken te doen zonder Mobutu.
Volgens bronnen in het Kaapse presidenti?le bureau, het Tuynhuys, heeft Mandela Kabila gisteren flink de waarheid gezegd. Zuid-Afrika steekt zijn nek uit voor een werelddeel en wenst daarin niet voor joker te worden gezet.
Nelson Mandela is een kruising tussen het oude en het nieuwe Afrika. Hij is 78 jaar oud, in de Afrikaanse traditie een man van wijsheid en gezag. Maar in tegenstelling tot de leiders in de meeste andere Afrikaanse landen had Mandela geen staatsgreep of machtsspelletje achter de schermen nodig om aan de macht te komen. Hij werd democratisch tot president gekozen. En Mandela brak met een andere Afrikaanse 'traditie', die van de corruptie en machtsmisbruik. Zijn regering doet niet aan zelfverrijking en nepotisme ? la Mobutu. In Pretoria zetelt een regering die werkelijk poogt het land te besturen.
De overwegend zwarte regering keek sinds haar aantreden in 1994 in de regio Zuidelijk Afrika de kat uit de boom. Het nieuwe leiderschap was grotendeels afkomstig uit de kerkers van de apartheid of uit ballingschap en nam, onervaren in het besturen van een natie, ruim de tijd om eerst intern orde op zaken te stellen. Zuid-Afrika zelf kent na drie jaar nog altijd grote problemen, waaronder een hoge criminaliteit en een groot verschil tussen arm en rijk. Maar de regering weet nu waar ze aan toe is en kan er beleid op maken. Bovendien wist Mandela de economie weer in het gareel te krijgen. Pas daarna besloot het land, als regionale mogendheid, verantwoordelijkheid te nemen voor het continent.
In november 1995 mengde Mandela zich voor het eerst voorzichtig in de binnenlandse aangelegenheden van een ander Afrikaans land, door de Nigeriaanse dictator Abacha te kritiseren. Mandela faalde, zijn pleidooi voor democratie in Nigeria mislukte en Abacha hing de activist voor de mensenrechten, Ken Saro Wiwa, op. Meer succes had Pretoria met zijn bemiddeling in Angola, waar vorige maand de vrede werd getekend.
Mandela's bemoeienis met het conflict in Za?re is ingegeven door twee motieven. De Zuidafrikaanse leider is in de eerste plaats een idealist met een warm hart voor Afrika. Hij streeft naar een 'Afrikaanse oplossing voor Afrikaanse problemen'. De democratische omwenteling en de bestendiging van het democratisch bestuur in Zuid-Afrika moet in zijn ogen tot voorbeeld strekken van het gehele werelddeel. In de tweede plaats heeft Zuid-Afrika zelf belang bij stabiliteit in de regio. Oorlogen en conflicten bij de buren betekenen altijd een stroom van vluchtelingen richting zuiden en Zuid-Afrika heeft al zoveel moeite immigranten uit andere Afrikaanse landen tegen te houden. In het geval van Za?re spelen bovendien grote zakelijke belangen. Met Angola is Za?re een van de Afrikaanse landen die het best is bedeeld met grondstoffen en mineralen. Zuidafrikaanse bedrijven zijn nauw betrokken bij de ontginning van delfstoffen. Ze doen al sinds enkele maanden zaken met Kabila, in feite de nieuwe president van Za?re.
Mandela deed de afgelopen weken geen enkele moeite het bewind van zijn twaalf jaar jongere Za?rese ambtgenoot Mobutu te redden, in tegendeel de Zuidafrikaanse president sprak Kabila al aan als 'president'. Volgens regeringsbronnen in Zuid-Afrika was Mandela vooral benieuwd hoe goed de goede bedoelingen van Kabila waren. Is de rebellenleider eveneens in staat te breken met een oud Afrikaans gebruik: dat de nieuwe heerser die met geweld aan de macht is gekomen even erg is als zijn voorganger.
Zuid-Afrika kan alleen papieren argumenten in de strijd werpen, Mandela hoopt dat Kabila luistert naar rede en de goede zaak niet verkwanselt.
(NRC Handelsblad / Buitenland, 16 mei 1997)
Het Symbool voor Zuid-Afrika en de afschaffing van de apartheid
Inhoud
• personenverleden
• stukje uit de Inaugurele reden
• krantenartikel
Nelson Rolihlala Mandela
Nelson Rolihlala Mandela wordt in 1918 geboren in Zuid-Afrika. In 1942 studeert hij af in de rechtswetenschappen aan de universiteit van Witwatersrand. In 1944 wordt Mandela lid van het ANC (Afrikaans Nationaal Congres). Het ANC voert strijd tegen de apartheid van de blanken in zijn land. Mandela zet voor het ANC een professionele verzetseenheid op: Oemkhonto We Sizwe. Dit betekent "Speer van het Volk".
Tussen 1956 en 1961 staat Mandela terecht op verdenking van landverraad. De rechtbank spreekt hem vrij.
In 1960 vindt de slacht van deze slachting verdedigt Mandela openlijk sabotageacties tegen het Zuid-Afrikaanse bewind. In 1962 veroordeelt de rechtbank hem tot vijf jaar gevangenisstraf.
Nelson Mandela
In 1963 moet Mandela opnieuw terecht staan nadat de politie wapens heeft gevonden bij het hoofdkwartier van de verzetseenheid. In 1964 krijgt Mandela levenslang.
Op 11 februari 1990 laat de Zuid-Afrikaanse president F.W. de Klerk Mandela vrij. Kort daarna wordt Mandela leider van het ANC.
Mandela en De Klerk spannen zich in om Zuid-Afrika om te vormen tot een niet-racistisch democratisch land. In 1993 krijgen De Klerk en Mandela hiervoor de Nobelprijs voor de Vrede. De Nobelprijs werd aan Nelson Mandela uitgereikt omdat hij de dialoog met zijn tegenstander Willem de Klerk was aangegaan om een uitweg uit de geweldspiraal te vinden. Nelson Mandela werd door De Klerk vrijgelaten en er werden vrije verkiezingen georganiseerd. Hierdoor kwam een einde aan de blanke regeringsperiode.
In 1994 worden de eerste niet-raciale verkiezingen van Zuid-Afrika gehouden. Mandela wint met overweldigende meerderheid. Hij is de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. In 1999 is hij op 80-jarige leeftijd gestopt
Onze diepste angst
is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist
onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis, maar het licht in ons
is wat we het meeste vrezen.
We vragen ons af:
‘Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend,
begaafd, geweldig te achten?’
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God!
Je dient de wereld niet
door jezelf klein te houden.
Er wordt geen licht verspreid
als de mensen om je heen
hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
We zijn bestemd om te stralen,
zoals kinderen dat doen.
We zijn geboren om de Glorie Gods
die in ons is
te openbaren.
Die glorie is niet slechts in enkelen,
maar in ieder mens aanwezig.
En als we ons licht laten schijnen,
schept dat voor de ander
de mogelijkheid hetzelfde te doen.
Als we van onze diepste angst
bevrijd zijn,
zal alleen al onze nabijheid
anderen bevrijden.
Nelson Mandela
Uit zijn Inaugurele Rede voor het presidentschap van de republiek Zuid Afrika, 1994.
Mandela steekt in Za?re zijn nek uit voor Afrika
Door onze correspondent LOLKE VAN DER HEIDE
Za?re is de echte testcase voor de ontluikende Zuid-Afrikaanse diplomatie in Afrika. Wenst de rest van het continent te luisteren naar de stem uit het zuiden?
JOHANNESBURG, 16 MEI. President Nelson Mandela vloog gisternacht terug naar zijn zuidpunt van het Afrikaanse continent. Drieduizend kilometer noordelijker, in de Congolese havenstad Pointe Noire, was hij even daarvoor als een schooljongen behandeld door Laurent Kabila. De Za?rese rebellenleider kwam gewoonweg niet opdagen voor de door Mandela georkestreerde ontmoeting met de Za?rese president Mobutu aan boord van het Zuidafrikaanse marineschip Outeniqua. Kabila liet zich liever een dag later als een vorst ophalen door de Zuidafrikaanse luchtmacht om tegen het decor van de Tafelberg zaken te doen zonder Mobutu.
Volgens bronnen in het Kaapse presidenti?le bureau, het Tuynhuys, heeft Mandela Kabila gisteren flink de waarheid gezegd. Zuid-Afrika steekt zijn nek uit voor een werelddeel en wenst daarin niet voor joker te worden gezet.
Nelson Mandela is een kruising tussen het oude en het nieuwe Afrika. Hij is 78 jaar oud, in de Afrikaanse traditie een man van wijsheid en gezag. Maar in tegenstelling tot de leiders in de meeste andere Afrikaanse landen had Mandela geen staatsgreep of machtsspelletje achter de schermen nodig om aan de macht te komen. Hij werd democratisch tot president gekozen. En Mandela brak met een andere Afrikaanse 'traditie', die van de corruptie en machtsmisbruik. Zijn regering doet niet aan zelfverrijking en nepotisme ? la Mobutu. In Pretoria zetelt een regering die werkelijk poogt het land te besturen.
De overwegend zwarte regering keek sinds haar aantreden in 1994 in de regio Zuidelijk Afrika de kat uit de boom. Het nieuwe leiderschap was grotendeels afkomstig uit de kerkers van de apartheid of uit ballingschap en nam, onervaren in het besturen van een natie, ruim de tijd om eerst intern orde op zaken te stellen. Zuid-Afrika zelf kent na drie jaar nog altijd grote problemen, waaronder een hoge criminaliteit en een groot verschil tussen arm en rijk. Maar de regering weet nu waar ze aan toe is en kan er beleid op maken. Bovendien wist Mandela de economie weer in het gareel te krijgen. Pas daarna besloot het land, als regionale mogendheid, verantwoordelijkheid te nemen voor het continent.
In november 1995 mengde Mandela zich voor het eerst voorzichtig in de binnenlandse aangelegenheden van een ander Afrikaans land, door de Nigeriaanse dictator Abacha te kritiseren. Mandela faalde, zijn pleidooi voor democratie in Nigeria mislukte en Abacha hing de activist voor de mensenrechten, Ken Saro Wiwa, op. Meer succes had Pretoria met zijn bemiddeling in Angola, waar vorige maand de vrede werd getekend.
Mandela's bemoeienis met het conflict in Za?re is ingegeven door twee motieven. De Zuidafrikaanse leider is in de eerste plaats een idealist met een warm hart voor Afrika. Hij streeft naar een 'Afrikaanse oplossing voor Afrikaanse problemen'. De democratische omwenteling en de bestendiging van het democratisch bestuur in Zuid-Afrika moet in zijn ogen tot voorbeeld strekken van het gehele werelddeel. In de tweede plaats heeft Zuid-Afrika zelf belang bij stabiliteit in de regio. Oorlogen en conflicten bij de buren betekenen altijd een stroom van vluchtelingen richting zuiden en Zuid-Afrika heeft al zoveel moeite immigranten uit andere Afrikaanse landen tegen te houden. In het geval van Za?re spelen bovendien grote zakelijke belangen. Met Angola is Za?re een van de Afrikaanse landen die het best is bedeeld met grondstoffen en mineralen. Zuidafrikaanse bedrijven zijn nauw betrokken bij de ontginning van delfstoffen. Ze doen al sinds enkele maanden zaken met Kabila, in feite de nieuwe president van Za?re.
Mandela deed de afgelopen weken geen enkele moeite het bewind van zijn twaalf jaar jongere Za?rese ambtgenoot Mobutu te redden, in tegendeel de Zuidafrikaanse president sprak Kabila al aan als 'president'. Volgens regeringsbronnen in Zuid-Afrika was Mandela vooral benieuwd hoe goed de goede bedoelingen van Kabila waren. Is de rebellenleider eveneens in staat te breken met een oud Afrikaans gebruik: dat de nieuwe heerser die met geweld aan de macht is gekomen even erg is als zijn voorganger.
Zuid-Afrika kan alleen papieren argumenten in de strijd werpen, Mandela hoopt dat Kabila luistert naar rede en de goede zaak niet verkwanselt.
(NRC Handelsblad / Buitenland, 16 mei 1997)